مقاله

معرفی مقاله؛ رژیم های جهانی و تحول جایگاه جنبش های قومی

این مقاله تاثیر گسترش رژیم های جهانی حقوق بشر و دمکراسی را بر وضعیت جنبش های قومی بررسی کرده است و معتقد است؛ رژیم‌های فراملی و بین‌المللی اعم از موازین حقوق بشر و مناسبات دموکراتیک همراه بارشد سازمان‌های غیردولتی و فراملی و تفسیر موسع شورای امنیت از مفاد منشور سازمان ملل در خصوص حفظ صلح و نظم بین‌المللی، از مهمترین پیامدهای فرآیند جهانی شدن در دهه‌های پایانی قرن بیستم است که می‌تواند جنبش‌های‌قومی‌ و دولت‌های‌ کثیرالقوم‌ را با فرصت‌ها و تهدیدهای جدیدی مواجه سازد. بر این اساس رژیم‌های جهانی به تدریج به رقبای حقوق اساسی و داخلی نظام‌های به جای مانده از الگوی وستفالیایی تبدیل شده و بیش از آنکه ابزار اعمال قدرت و تنظیم روابط از سوی دولت‌ها باشند، محملی برای انسجام بیشتر هویتی و تکثیر خواسته‌های گروه های فروملی و جنبش‌های قومی خواهند بود.

معرفی مقاله؛ چشم انداز آتی ناسیونالیسم قومی در آذربایجان ایران

این نوشته برگرفته از یافته های یک پروژه پژوهشی با عنوان بررسی جامعه شناختی حرکت های مدنی- قومی می باشد که در سال ۱۳۸۱ در قالب سخنرانی ارائه شده است. نگارنده ابتدا به مقدمات مفهومی و مباحث تئوریک و عوامل موثر بر پدیداری ناسیونالیسم قومی می پردازد و سپس در بخش دیگر مسائل قومی در آذربایجان ایران را در چارچوب چند مبحث؛ ۱) ایدئولوژی یا مبانی فکری و اهداف جریان های قومی ۲) پایگاه اجتماعی گروه های فعال مدنی و فرهنگی- سیاسی و ۳) رفتار شناسی نخبگان و توده های مردمی و نیز روش های کنشگری و فعالیت و اقدام جمعی آنها ارائه می نماید.

مقاله؛ نظریه‏ های تکثرگرا و گروههای اجتماعی

این مقاله براساس ساختار اجتماعی جوامع مختلف، کوشیده است انواع جوامع متکثر را در سه رهیافت تکثرگرایی لیبرال، تکثرگرایی جماعتی و تکثرگرایی رادیکال مطالعه نماید. بر این مبنا تمرکز اصلی بحث، شناسایی انواع گروههای اجتماعی در جوامع متکثر و تبیین کارکرد آنها در نظامهای سیاسی می‏باشد. همچنین تبیین منشأ و ماهیت اختلافات گروههای اجتماعی در جوامع متکثر و نیز فرایند دستیابی به تغییرات اجتماعی و نظم سیاسی هدف دیگر این مقاله است. نویسنده معتقد است که در تکثرگرایی لیبرال، بازیگران اصلی را انجمنهای داوطلبانه و سازمانهای فعال مدنی تشکیل می‏دهند که گروههای اجتماعی را نمایندگی و حکومت را کنترل می‏کنند. در این دیدگاه، نتیجه بازی گروههای سیاسی در عرصه سیاست، حاصل جمع جبری مثبت می‏باشد. در مقابل، در جوامع متکثر جماعتی گروههای مذهبی، قومی و بدوی، گروههای اصلی را تشکیل داده و برخی از این گروهها به هزینه گروههای دیگر در عرصه سیاست ملی منتفع می‏شوند.


برو بالا